BLOG!

Blog!
Tanıştığım herkesle başta resmi bir konuşma yapasım geliyor. Yerini haddini bil falan dercesine. Şimdi blogla da yapasım var. Ama komik bişey oluyor lan. Sanki blogla resmi bi konuşma yapsam " Ne b*ksun oluuum? " diyecek gibi geliyor. Neyse blogla resmi konuşma yapmak cidden saçma.

Ama günlüklerimle yapardım. Ve günlüklere hiç iyi davranmazdım. Hiç pembe pufuduk defterlere "sevgili günlük.." diye başlayan yazılar yazmadım. Küçükkene "arkadaşım günlük.." derdim. :D Sonra ortaokulun başlarında mal, salak, lanet olası filan diye hitap etmeye başladım. Sonra bir ara Tahir oldu günlüğümün adı. Seviyeli bi ilişkimiz vardı fakat uzun sürmedi. Tahir dediğim 120 yaprak Mopak bi defterdi. Baksana blog, acaba seninle anlaşabilcek miyiz hıh? Kaprisli, çekilmez biri değilimdir sanırım. Eh uyumluyum da gibi. Biraz saçmalarım yalnız onu da hoş gör. Neyse, katlanıcaz bi şekilde birbirimize.

Uykum geldi. Şimdi blogumun ilk yazısını yazmış olmanın rahatlığıyla İsmail'e (yastığım) sarılıp uyuyabilirim. Belki rüyamda şirinleri de görürüm. Oh mis.

Mythe
Her gün, bir gün geçmiyor.
Özdemir Asaf